Wat kan de jeugdzorg leren van supply chain management? 

Tieme Goedendorp

De term ‘supply chain management’ is enorm bekend, maar wist je dat de jeugdzorg enorm veel gelijkenissen heeft met SCM? Een supply chain is het gehele proces van activiteiten om goederen van productie naar afnemer te brengen. Dit zijn vaak grote en lange processen met meerdere tussenstops. Een product moet eerst van de fabriek naar een magazijn gebracht worden. Dit product zal van het magazijn via een sorteercentrum naar de leverancier gebracht worden via een vooraf bepaalde route. Dit klinkt misschien ingewikkeld, maar stiekem heeft de jeugdzorg veel overeenkomsten hiermee.  

Jongeren met problemen kunnen vaak op veel verschillende plekken terecht. Bij hun ouders, huisarts, jeugd wijkteams, school of zelfs bij een gespecialiseerde arts voor specifieke problemen. Alleen de weg vinden naar de juiste hulp is niet altijd even makkelijk. De jongeren gaan een proces in waar uitgezocht wordt welke hulp er precies nodig is, maar ook wie die hulp kan gaan leveren. Dit is een traag proces en kan lang duren. Ondertussen ervaren de jongeren nog steeds het probleem of worden de problemen misschien wel erger!  


Wanneer de hulp eindelijk is toegekend, dan zullen de wachttijden tussen de verschillende schakels in het hulpproces een groot probleem vormen. In de wereld van supply chain management kennen ze dit probleem ook, alleen hier doen ze er alles aan om die wachttijden te minimaliseren. Alle producten die stilstaan of aan het wachten zijn kosten geld en ruimte. In de jeugdzorg komt hier ook nog is bovenop dat het langer duurt voordat iemand de correcte zorg ontvangt. De belangrijke vraag die gesteld moet worden is: wat doen ze bij supply chain managment met wachttijden die de jeugdzorg kan kopiëren?  


Bij supply chain management zijn ze constant bezig met het minimaliseren van deze wachttijd door middel van wachtrijtheorie. Bij wachtrijtheorie ga je de volledige situatie beschrijven in een wiskundig model. Hier breng je volledig in kaart hoeveel mensen/producten op specifieke locaties zijn, hoelang het duurt om dit product naar de volgende locatie te brengen en welke route (door het proces) ze hiervoor afleggen. Uiteindelijk kan je hiermee twee belangrijke doelen bereiken. Je kan de bottlenecks in het proces identificeren en je kan het model gaan optimaliseren om deze wachttijd zo laag mogelijk te maken.  


Kan wachtrijtheorie ook toegepast worden in de jeugdzorg? De grootste uitdaging hierin is het opstellen van het wiskundige model. Dit kan je doen aan de hand van inzichten en ervaring van experts, of aan de hand van data. Vanuit inzicht werken kan lastig zijn vanwege de vele verschillende systemen en leveranciers in de jeugdzorg. Het is mogelijk om dit aan de hand van data te doen, want hierbij is het geen probleem dat er veel leveranciers zijn. Hier zal het de uitdaging zijn om alle data correct te verzamelen uit de verschillende systemen zonder dat de privacy van jongeren geschonden wordt.  


Gelukkig zijn het uitdagingen en geen restricties. In de nabije toekomst zal de jeugdzorg innovaties moeten maken om kosten te gaan besparen. Wachttijden verminderen is een doel die hoog op de lijst staat. De uitdaging zal zijn om de eerste barrière te overkomen en de correcte data en inzichten te verzamelen. Dit zal de deuren openen naar innovaties zoals wachtrijtheorie optimalisaties en nog veel meer.