Met het komen en gaan van buzzwords zoals Big Data en AI krijgt elk product of sector zijn eigen spiegelbeeld te zien, maar dan smart. Smart City doet dat, net als Smart Industry, Smart Banking of zelfs Smart Kitchens (wat dacht je van Connected Cooking?). Dit zorgt voor veel interesse, maar soms ook verwarring. Zelf zeggen wij eigenlijk liever slimme stad, maar wat is dan precies een slimme stad?

Een slimme stad heeft geen vaste definitie maar hoe het grofweg gezegd kan worden is het volgende: Een slimme stad is een stad waar de keuzes gemaakt worden op basis van data. Dit betekent dat je aan de hand van metingen gaat sturen in plaats van inschattingen of expertise. Omdat er geen vaste definitie is, ontstaan er verschillende beelden bij Smart Cities ¹.

In dit voorbeeld wordt het toekomstige beeld van een slimme stad geschetst. Vaak is dit een stad met enorm veel sensoren die van alles meet en op basis van data beslissingen maakt. Hedendaagse casussen variëren van IoT prullenbakken die zelf controleren wanneer ze geleegd moeten worden tot aan sensoren die kans op conflicten berekenen bij uitgaansgelegenheden. Dit is vooral facilitair, maar zorgt niet perse dat het leven van de mensen in de stad beter wordt. Natuurlijk is het mooi als IoT prullenbakken hun eigen behoeftes kunnen uiten, maar dat heeft geen impact op de burger.

Smart Cities zouden zich moeten focussen op data gedreven beleid. Kunnen we de kosten van WMO of jeugdzorg voorspellen of voorkomen? Zijn er over 5 jaar genoeg woningen voor (internationale) studenten²? Gaat de gemeente op dit tempo de  klimaatdoelen behalen?

Of je dit nou "slimme stad" kan noemen is subjectief, maar uiteindelijk is slimme stad slechts een label of marketingterm. We moeten niet vergeten dat data en algoritmes zichzelf continu bewijzen in verschillende sectoren. Laten we dit meenemen naar de maatschappelijke problemen om het leven van iedere burger beter te maken.